Trening sportowy czyli różnice pomiędzy karate tradycyjnym a sportowym
Karate tradycyjne, powstaÅ‚o w Japonii jako sztuka walki. Praktycznie rzecz biorÄ…c karate tradycyjne opiera siÄ™ na koncepcji “ciosu koÅ„czÄ…cego”. Cios koÅ„czÄ…cy definiuje siÄ™ jako technikÄ™ wystarczajÄ…cÄ… do unieszkodliwienia atakujÄ…cego przeciwnika. Wraz z innymi technikami towarzyszÄ…cymi, technika ciosu koÅ„czÄ…cego jednoczy w sobie moc caÅ‚ego ciaÅ‚a, skupiajÄ…c jÄ… na celu uderzenia. Walka w karate tradycyjnym od poczÄ…tku do koÅ„ca oparta jest na sztuce samoobrony. Tak wiÄ™c, jedynie technika ciosu koÅ„czÄ…cego powinna stanowić o punktacji w przypadku zawodów karate tradycyjnego. Co wiÄ™cej, zgodnie z zasadÄ…, że cios koÅ„czÄ…cy jest ostatnim ciosem zadanym w walce, w walkach karate tradycyjnego starcia powinny być prowadzone do zdobycia jednego punktu. Gdyby Å›ciÅ›le przestrzegać tej zasady w walkach karate tradycyjnego, zawodnicy powinni do minimum sprowadzić ilość nieprzemyÅ›lanych posunięć i niestarannie wykonanych technik.
Podobnie jak w przypadku każdej innej sztuki samoobrony, wzrost i waga przeciwnika nie są tu ani określone, ani też istotne. Zasady samoobrony wymagają gotowości do odparcia ataku każdego przeciwnika, niezależnie od jego wagi i wzrostu. Co więcej, niejednokrotnie napastnik bywa potężniej zbudowany od napadniętego.
Jako dyscyplina sportu, karate sportowe zawody wykorzystuje jako jeden ze środków treningowych i sposób wzbogacenia ogólnego rozwoju człowieka poprzez osiągnięcie lepszej równowagi emocjonalnej, dyscypliny wewnętrznej i zgodności z zasadami etykiety. Razem wzięte, cele te wyznaczają zrąb przepisów sportowych karate.
Korzenie karate sportowego siÄ™gajÄ… w swym rozwoju karate tradycyjnego. W zaÅ‚ożeniach karate sportowe oparÅ‚o swoje techniki i postawy na bazie uderzeÅ„ i kopnięć karate tradycyjnego z różnych szkół. ZachowujÄ…c podobieÅ„stwo zewnÄ™trzne, karate sportowe wprowadziÅ‚o jednak zasadnicze modyfikacje. W swym podejÅ›ciu filozoficznym, karate sportowe przeniosÅ‚o nacisk ze sztuki walki i samoobrony na rzecz punktowanej konkurencji sportowej, polegajÄ…cej na zadawaniu ciosów i kopnięć. ZostaÅ‚y uproszczone sposoby wykonywania uderzeÅ„ i kopnięć do najbardziej ogólnych i w dowolnym sensie. Punkty w walce sportowej przyznawane sÄ… na podstawie możliwie jak najszybszego i jak najbardziej precyzyjnego trafienia w cel pięściÄ… lub stopÄ…. W tej sytuacji niepotrzebny staÅ‚ siÄ™ wymóg “ciosu koÅ„czÄ…cego”. W rezultacie zbÄ™dne okazaÅ‚o siÄ™ wkÅ‚adanie w uderzenia siÅ‚y powstaÅ‚ej z ruchu caÅ‚ego ciaÅ‚a. Główny nacisk poÅ‚ożony zostaÅ‚ na oszczÄ™dność ruchów, zaÅ› zakoÅ„czenie walki nastÄ™puje po uzyskaniu odpowiedniej liczby trafieÅ„ (punktów) lub ich najwiÄ™kszej liczby po okreÅ›lonym czasie. W tym najważniejszym wzglÄ™dzie dynamika ciaÅ‚a karate sportowego jest caÅ‚kowitÄ… odwrotnoÅ›ciÄ… dynamiki w karate tradycyjnym. Wyzbywszy siÄ™ wymogu ciosu koÅ„czÄ…cego, karate sportowe oparÅ‚o w zamian swe przepisy sportowe wÅ‚aÅ›nie na systemie wielopunktowym.
Karate tradycyjne opiera się na sztuce samoobrony. Jako że w konsekwencji waga i wzrost przeciwnika są bez znaczenia, nie istnieją kategorie wagowe. Tymczasem karate sportowe, wzorem innych dyscyplin, urządza walkę z perspektywy konkurencji sportowej, a nie sztuki. Stąd dla rywalizacji sportowej i widoskowości, karate sportowe wprowadza różne kategorie wagowe i wiekowe.
Sport wprowadza program treningowy dla zawodnika uprawiajÄ…cego karate
Dla karate sportowego wprowadza siÄ™ programy przygotowane dla zawodników z uwzglÄ™dnieniem ich cech somatycznych (w tym poziomu wytrenowania), formuÅ‚y walk (czas, ilość rund, startów w sezonie itd), możliwoÅ›ci realizacji treninigów (czasowych i zwiÄ…zanych z dostÄ™pem do zaplecza sportowego) oraz etapu w sezonie. Programy przygotowujÄ… kierunkowÄ… bazÄ™ motorycznÄ… karateków. Programy przeznaczone sÄ… zarówno dla zawodników, jak i amatorów, w tym również osób rozpoczynjÄ…cych trening karate, które chciaÅ‚yby rozpocząć prawidÅ‚owy i kompleksowy trening. Ponadto program może uwzglÄ™dniać “przywrócenie” peÅ‚nej sprawnoÅ›ci i powrót zawodnika do sportu po przebytej kontuzji.
Program sportowy powinien być kompleksowym opracowaniem połączonym z konsultacjami
W skład programu powinno wchodzić m.in.: szczegółowe rozplanowanie cykli szkoleniowych dla treningów uzupełniających (bieganie, siłownia, pływanie, trening ogólnogimnastyczny, rekreacyjno-korekcyjny, elementy sensomotoryki, itd.) ukierunkowanych na rozwój bazy motorycznej ściśle podporządkowanej pod charakter startów w sezonie (jeśli zawodnik startuje w zawodach). Zaplanowane treningi uzupełniające powinny być w pełni integralne z treningiem karate, co zapewni profesjonalny rozwój zawodnika. Treningi wydolnościowe (bieganie, rower, pływanie) mogą być monitorowane HR, V, oraz wybranymi testami fizjologicznymi, a treningi siłowe wybranymi próbami siłowymi. Ponadto możliwy jest monitoring biochemiczny sumarycznych obciążeń treningowych (CK, LT, LDH itd), co umożliwi indywidualne sterowanie obciążeniami treningowymi (monitoring biochemiczny jest opcjonalny w zależności od możliwości realizacji zawodnika). Ponadto programy mogą zawierać indywidualną suplementację i dietę.
Tak więc, implementacja sportowa treningów znana z innych sportów znajduje tu zastosowanie, natomiast karate tradycyjne głównie opiera się na sztuce i głębokiej filozofii doskonalenia. Takie wykonanie może wzajemnie się przenikać, jak zawsze idzie o zrównoważone podejście.
Idąc w kierunku karate sportowego a docelowo uczestnictwa w największym wydarzeniu sportowym jakim jest Olimpiada, karate musiało ulec przemianom, aby przetrwać i zachować popularność. Musiało także dostosować się do obecnej tendencji i wymogów dzisiejszych czasów a także woli ogółu, chęci walki i udziału w zawodach sportowych. Dlatego też aby wprowadzić karate na wyżyny widowiska sportowego, sportu olimpijskiego, zasadne było ujednolicenie przepisów sportowych karate, których celem jest ich przejrzystość i zrozumienie dla przeciętnego widza. Są to podstawowe warunki przedłożone przez MKOL a tylko w ten sposób można to osiągnąć, rozpowszechniając organizację WKF, która ujednoliciła, dopasowała i rozpowszechniła przepisy startowe w karate. Utrzymanie z kolei karate jako sportu olimpijskiego, pozwoli wszystkim pozyskiwać wszelkie dotacje finansowe na prowadzenie działalności sportowej, zarówno na szczeblu krajowym jak i też lokalnym.