WKF

World Karate Federation

Światowa Federacja Karate (WKF) powstała na kongresie WUKO w Algierze w 1993 roku z inicjatywy IOC (International Olimpic Committee). W 1999 roku WKF została przyjęta na pełnoprawnego członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl). Obecnie Światowa Federacja Karate jest największą międzynarodową organizacją karate sportowego zrzeszającą 188 krajów członkowskich. Jedynym członkiem WKF w Polsce jest Polski Związek Karate.

Przepisy WKF są modyfikowane i dostosowywane do współczesnych wymagań i norm olimpijskich. Dzięki staraniom działaczy WKF karate zostało włączone do programu I Igrzysk Europejskich, które odbyły się w 2015 r. w Baku oraz Igrzysk Światowych (The World Games) przeprowadzonych w 2017 r. we Wrocławiu. W 2020 r. karate po raz pierwszy weźmie udział w programie Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio.

WKF organizuje Mistrzostwa Świata Seniorów oraz Mistrzostwa Świata Kadetów, Juniorów i U21, z których każde odbywają się co dwa lata. Prezesem WKF jest Antonio Espinos, a siedziba znajduje się w Madrycie w Hiszpanii.

Przepisy kumite WKF – skrót

Zasady prowadzenia walk kumite w trakcie zawodów rozgrywanych wg przepisów WKF.

Kategorie wiekowe

Kadeci – 14-15 lat
Juniorzy – 16-17 lat
Seniorzy – powyżej 18 lat
Katetoria U21 – poniżej 21 lat
Dodatkowo poza regulaminowymi konkurencjami wyróżnia się na zawodach towarzyskich:
Młodzicy – 12 – 13 lat

Czas walki

Walka toczy się do uzyskania przewagi 8 punktów lub do upływu czasu walki, bądź do zakończenia walki przez sędziego na skutek przewinień albo niezdolności do walki.

Zawodnicy są oznaczeni pasami czerwonym – AKA i niebieskim – AO. Czas walki to do juniorów włącznie 2 minuty efektywnego czasu walki. W młodszych kategoriach wiekowych czas walki może być skrócony do 1,5 minuty.

Seniorzy walczą 3 minuty – a w walkach o medale (o 1 i o 3 miejsce) – 4 minuty.

Seniorki walczą 2 minuty – a w walkach o medale 3 minuty.

Walki drużynowe seniorów trwają 3 minuty, pozostałych w tym seniorek – 2 minuty.

Jeśli w regulaminowym czasie walki indywidualnej wypada remis, to werdykt zostaje podjęty przez głosowanie sędziów. W walkach drużynowych jeśli liczba zwycięstw jest równa liczy się małe punkty, jeśli dalej jest remis to zostaje rozegrana dodatkowa walka – w przypadku dalszego remisu werdykt zostaje podjęty przez głosowanie sędziów.

Przyznawanie punktów

Kryteriami przyznania punktu za technikę są: poprawna forma, dynamiczne zastosowanie, sportowa postawa, właściwy moment zastosowania techniki, właściwy dystans i utrzymanie czujności po ataku. Do przyznania punktu nie może zabraknąć żadnego z tych elementów.

1 punkt – YUKO można otrzymać za poprawną w sensie powyższych kryteriów technikę ręczną na strefy punktowane (tj. twarz, głowa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, plecy, boki)
2 punkty – WAZA-ARI można otrzymać za kopnięcie na poziom CHUDAN czyli tułowia.
3 punkty – IPPON można uzyskać za kopnięcie na poziom głowy – JODAN oraz za punktowaną techniką na leżącym przeciwniku.

Sędzia sygnalizuje przyznanie YUKO wyciągając rękę w bok, w kierunku nagradzanego zawodnika, pod kątem 45 stopni w dół, WAZA-ARI – w kierunku zawodnika, równolegle do ziemi, IPPON – w kierunku zawodnik, pod kątem 45 stopni w górę.

Jeśli zawodnik w kombinacji technik pierwszą technikę wykonuje na punkt, ale w kolejnej technice wykonuje kontakt, to nie będzie miał przyznanego punktu a tylko karę.

Przyznawanie kar

W kumite, wg przepisów WKF, nie jest dopuszczalny kontakt na głowę, zawodnicy muszą kontrolować techniki nożne i ręczne, umieszczając punkt kontroli 5 cm przed celem (w kategorii kadetów i juniorów do 10cm). Za dotknięcie celu technika nie jest zaliczana (w kategorii kadetów jest dopuszczalne dotknięcie skóry techniką nożną, dotknięcie skóry techniką ręczną jest dopuszczalne tylko w kategorii seniorów).

Jeśli kontakt będzie za mocny, sędziowie mogą przyznawać ostrzeżenia i kary I kategorii.

Za pierwsze przewinienie jest ostrzeżenie – CHUKOKU.

Za kolejne jest już kara KEIKOKU.

Za następne, trzecie jest kara HANSOKU CHUI .

Czwarte przewinienie kończy się dyskwalifikacją HANSOKU i zwycięstwem przeciwnika NO KATCHI.

Jeśli jednak kontakt okaże się zbyt mocny to sędziowie mogą zastosowac progresję kary, czyli przyznać karę dwa lub trzy poziomy wyższą.

Oprócz kontaktu w uderzeniach karą pierwszej kategorii mogą być ukarane niebezpieczne rzuty, czyli takie w których linia bioder rzucanego jest powyżej lini bioder rzucającego, ataki na nogi, ręce i stawy, a także ataki otwartą dłonią na twarz.

Sędzia sygnalizuje kategorię pierszą przewinień kierując do karanego zawodnika skrzyżowane przed sobą ręce zgięte w łokciach, wyprostowane w dłoniach.

Drugą kategorię kar stanowią przewinienia nie związane z kontaktem czyli np. wyjścia poza pole walki (JOGAI), nadmierne chwytanie i klinczowanie, niebezpieczne techniki, które nie doprowadziły do kontaktu, ale w ocenie sędziów mogły, za niesportowe zachowanie, za pasywność, za mubobi – czyli spowodowanie swojej kontuzji zawinione przez siebie.

Progresja kar jest podobna CHUKOKU, KEIKOKU, HANSOKU CHUI, HANSOKU. Za niesportowe zachowanie może być zastosowana kara SHIKKAKU – czyli dyskwalifikacja niehonorowa.

Sędzia prowadzący sygnalizuję karę z II kategorii kierując zgiętą pod kątem prostym rękę w kierunku zawodnika, z wyprostowanym palcem wskazującym. Poziom kary KEIKOKU, HANSOKU CHUI, HANSOKU wskazuje dodatkowo kierując palec wskazujący na odpowiednio: stopę, tułów i głowę zawodnika.

Narastanie kar w I i II kategorii jest niezależne.

Repasaże

Repasaże, to możliwość dalszego brania udziału w rozgrywkach, o ile zawodnik przegrał z finalistą. Walczą ze sobą kolejni zawodnicy którzy odpadli w walce z finalistą – dochodząc do walki o 3 miejsce. Ponieważ finalistów jest dwóch, zatem dwie ścieżki repasażowe i dwa trzecie miejsca.

Obowiązkowy sprzęt ochronny

Każdy zawodnik i zawodniczka jest zabezpieczony ochraniaczem na zęby, napięstnikami, ochraniczami na stopę i goleń. Płeć piękna ma obowiązek użycia protektora na piersi.

Od 2010 roku obowiązkowo, a do tego czasu – dobrowolnie, kadeci w kumite będą występować w maskach ochronnych oraz w ochraniaczach na tułów. Od 2012 roku zostają we wszystkich kategoriach wprowadzone ochraniacze na korpus.

W podsumowaniu można stwierdzić, że przepisy WKF kładą duży nacisk na zapewnienie bezpieczeństwa startującym zawodnikom, a jednocześnie poprzez premiowanie trudniejszych technik, dbają o podniesienie wartości widowiska sportowego.

Nowelizacja przepisów 2012 roku

W nowelizacji 2012 roku zrezygnowano z przyznawania punktów za kary, wprowadzono inne nazewnictwo punktów. Zmieniła się liczba sędziów prowadzących walkę – do czterech sędziów narożnikowych i jednego prowadzącego, oraz wprowadzono zasadę, że punkt lub kara może być przyznana jeśli wskazuje na nią co najmniej dwóch sędziów narożnikowych. Ciekawostką jest fakt, że z jednej akcji mogą być przyznane punkty obu zawodnikom, o ile wskazuje na nich po dwóch sędziów narożnikowych.